هاشمی نژاد یک یعنی این

شکار لحظه ها

غزل شیمیایی

فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم"

عاشق شیمی ام و از غم دل آزادم

جدول مندلیف گرچه ستون ها دارد

هفت سطرش به تناوب شده است از یادم

جدولی با صد و نه عنصر و هجده دسته

من از آن اصلی و فرعی به ستوه افتادم

سزیم و لیتیم و سایر قلیایی ها

به تشابه همگی سخت کنند امداد م

فلوئور با همه ی قدرت و بار منفی

نتوانست که بر خاک کند بنیادم

عشق سدیم به کلر کرد نمک را حاصل

نه به شیرینی آن شور زند فرهادم

نه طلا شد مسِ من با نظر شیخ حکیم

که من از قبل به آبکاری آن استادم

چون فلزات همه واسطه ی خیر شدند

لیک آهن به در آمد که کند آبادم

جیوه هم ملغمه ای ساخت برای دندان

بهر آن گاه که برخیزد اگر فریادم

من اگر بی اثرم خویش ملامت نکنم

لیک من با نئونِ گاز نجیب همزادم

این عناصر همه را دوست بدار ای شایان

هدیه ای در خورِ شیمی است مبارکبادم

چون دیمیتری ایوانوویچ چنین جدول ساخت

منِ شوریده به ناچار غزل سر دادم

ضرب المثل شیمی

               تعدادی ضرب المثل شیمی

آب خوش از گلویش پایین نمی رود:

کنایه از قیف شیشه ای است که هنگام انجام عمل صاف کردن آب به راحتی از آن پایین نمی آید و شاید هم منظور قطره چکان باشد که آب قطره قطره و به سختی از آن خارج می شود. 
آب از آب تکان نمی خورد:

خب نباید هم بخورد مگر پیوند هیدروژنی اجازه می دهد مولکول آب از مولکول دیگر جدا شود و برای مدتی هرچند کوتاه گشت و گذاری در اطراف و کنارش داشته باشد.

آب در دلش تکان نمی خورد:

کنایه از یخ است که مولکول های آب در شبکه آن در جاهای ثابتی قرار دارند و امکان انجام حرکت انتقالی برای آنها وجود ندارد.

آبی از دستش نمی چکد:

دستش خشک است یا آب در دستش یخ زده است یا ظرف آبش سوراخ نیست.

نشانی

سهراب سپهری

«خانه دوست کجاست؟» در فلق بود که پرسید سوار.

آسمان مکثی کرد. 

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها 

بخشید 

و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت‌: 

«نرسیده به درخت‌،  

صدای پای آب

اهل کاشانم.

روزگارم بد نیست.

تکه نانی دارم ، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی.

مادری دارم ، بهتر از برگ درخت.

دوستانی ، بهتر از آب روان. 

صدای پای نمره

اهل دانشگاهم

رشته ام علافی‌ست

جیب‌هایم خالی ست

پدری دارم

حسرتش یک شب خواب!

دوستانی همه از دم ناباب

و خدایی که مرا کرده جواب.

اهل دانشگاهم ،آزاد اسلامی     ( مایه شرمساریست       هرچند بهتر از بیکاریست)

قبله‌ام استاد است

جانمازم نمره!

خوب می‌فهمم سهم آینده من بی‌کاریست

((چشم ها را باید شست

جور دیگر باید دید))

باید از آدم دانا ترسید!

باید از قیمت دانش نالید!

وبه آنها فهماند که من اینجا فهم را فهمیدم و شعور واقعی را دیدم

من به گور پدر علم و هنر خندیدم!

کار ما نیست شناسایی هردمبیلی!

کار ما نیست جواب غلط تحمیلی!

کار ما شاید این است

که مدرک در دست

فرم بی‌گاری هر شرکت بی‌پیکر را کنیم دست به دست چکنیم ما دیگر  زندگی این است

علائم نگارشی

خط فاصله یا خط تیره   - _

 (به فرانسوی: Tiret) خطی جداکننده در متون است که شکل‌های متفاوتی دارد. معمولترین نوع آن
en dash (–) و em dash (—) است.

آپاستروف ’ '

 (به انگلیسی: apostrophe) ( ’  یا  ' ) یک نشانه‌است که در زبان‌های ریشه لاتین استفاده می‌شود. در زبان انگلیسی دو کاربرد اصلی دارد، برای بیان مخفف‌ها در جمله (مثلا I'm here به جای I am here) و برای بیان مالکیت چیزی (مثلا Ali's book به معنی کتابِ علی). کاربردهایی نیز سابقا داشته‌است که اکنون دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.ریشه این نماد از یونانی باستان است.

نباید این علامت را با علامت نقل قول و پریم اشتباه گرفت.

پرانتز 

نشانی است که در متن به کار رفته و غالبا به صورت جفتی استفاده می‌شود.

چهار نوع پرانتز وجود دارد:

• پرانتز خمیده:  ( )
• کروشه یا قلاب:  [ ]
• آکولاد یا دوابرو:  { }
• پرانتز شکسته:  < >

( )

این نوع پرانتز برای بیان بیشتر در متن یا تقدم عمل در ریاضیات به کار می‌رود.

[ ]

در منبع‌دهی برای بیان نقل‌قول به کار می‌رود.

و در ریاضیات تقدم بیشتری نسبت به پرانتز داشته و نماد تابع جز صحیح نیز می‌باشد

{ }

نماد مجموعه در ریاضیات

〈 〉

پرانتز شکستهبرای بیان میانگین در فیزیک یا مجموعه‌های دنباله‌دار به طور مثال:

دو نقطه :

نشانی در نگارش و املا است که در موارد زیر استفاده می‌شود

1. قبل از نقل قول.
2. هنگام برشمردن اجزای یک چیز.
3. جلوی کلماتی که می‌خواهیم آن را معنی کنیم.

ویرگول ،

(به فرانسوی: Virgule) یا کاما نوعی علامت نگارشی که نشانه فاصله در جمله است و کاربردهای آن در زبان فارسی عبارتند از:

• میان عبارت‌ها یا جمله‌های غیر مستقل که در مجموع جمله واحدی را تشکیل می‌دهند.
• پس از منادا.
• هرجا کلمه یا عبارتی به عنوان توضیح، در ضمن جمله یا عبارتی دیگر آورده شود.
• بین چند کلمه که اسناد واحدی باشد.
• بین دو کلمه که ممکن است خواننده آنها را با کسرهٔ اضافه بخواند.
• به جای مکث کوتاه در جمله. 

بقیه در ادامه مطلب