شب یلدا یا شب چلّه بلندترین شب سال در نیم‌کره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از سی ام آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق می‌شود. شب چلّه یکی از جشن های کهن ایرانی است و ایرانیان در سراسر ایران همه ساله آن را جشن میگیرند. خانواده‌ها در این شب طولانی دور هم جمع می شوند تا در کنار هم آن را کوتاه کنند و این شب را بهانه ای قرار می دهند تا به دیدن پدر و مادرها بروند، صله ی رحم کنند، ساعتی را شاد باشند و از حال یکدیگر با خبر شوند. بزرگترها برای جمع، شعر و داستان می‌خوانند و فال حافظ میگیرند. از آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه‌های گوناگون است که همه جنبه نمادین دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.
در این نوشته قبل از هر چیزی فرا رسیدن رحلت جانسوز رسول اکرم(ص) را به تمام مسلمین به ویژه شما دوستان گرانقدر در گروه تسلیت عرض نموده و همچنین فرا رسیدن شــب یلــدا را گرامی میداریم.
از آنجا که گاهی مناسبت‌های دینی و ایرانی با هم تلاقی می‌کنند، البته اگر این تلاقی همسو باشد بر شکوه جشن و شادیمان می‌افزاید. خصوصا به خاطر اهمیتی که دین اسلام برای خانواده ها قائل است، تمام آئین ایرانی که در آن اعضای خانواده دور هم جمع می‌شوند به قوت خود باقی مانده است. اینکه ما به بهانه طولانی‌ترین شب سال به دیدن پدر و مادرها برویم، صله رحم کنیم، ساعتی را شاد باشیم، گفتگو کنیم، از حال هم با خبر شویم، بسیار خوب و شایسته است. اما بعضی مواقع تقارن مناسبت‌های ملی و مذهبی ما به گونه‌ای است که با هم یکسان نیستند. مانند امسال که شب یلدا و رحلت رسول اکرم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) با هم مقارن شده‌اند.
این روزها در مورد این تقارن بحث هایی در محافل مختلف صورت گرفته است حتی صحبت از این مسئله به میان آمده که برای از بین نرفتن حرمت رحلت پیامبر اکرم(ص) جشن شب یلدا دو شب بعد یعنی شب اول ماه ربیع الاول (شب چهارشنبه) البته با همان ویژگی های یلدایی برگزار کرد.
امسال آخرین شب پاییز و نخستین شب زمستان، با رحلت پیامبر اکرم(ص)، شهادت امام حسن مجتبی(ع) و همچنین در آستانه سالروز شهادت امام رضا(ع) متقارن شده و فرصت شب زنده‌داری و راز و نیاز با خداوند مهربانی‌هاست؛ شب اندیشیدن بر همنوعان و زمانی برای رفع کدورت‌ها و نزدیک شدن قلب‌هاست. یلدا، روایت هم‌دلی مردمانی‌ست که در شادی‌ها و غم‌ها همواره یاور دل‌های یکدیگرند.
امسال شب یلدا در ماه صفر، ماهی که ائمه اطهار در آن سختی های فراوانی را متحمل شده اند واقع شده است. شیعیان همواره حرمت خاصی برای این ماه قائل بوده اند لذا باید به احترام اهل بیت در این شب رعایت کنیم و اجازه ندهیم حرمت شکنی شود که این به دور از معرفت ما شیعیان است. این روزها بهترین فرصت است تا حال و هوای خانه مان به گونه ای باشد که عشق به اهل بیت و حفظ حرمت های این ماه نادیده گرفته نشود.
پیامبر اکرم(ص) اشرف مخلوقات و اشرف مبارزان با تاریکی پس از بیست و سه سال دعوت و مجاهدت و ابلاغ پیام الهی و پس از فراز و نشیبهای فراوان در راه انجام رسالت بزرگ خویش که همان روشن کردن راه بشریت و همچنین خاموشی روشن بخش شب های اهریمنی در بین بشریت بود، سرانجام در روز دوشنبه، بیست و هشتم ماه صفر یازدهم هجرت پس از چهارده روز بیماری و کسالت، رحلت فرمودند و در هجرۀ مسکونی خویش در جوار مسجدی که تأسیس کرده بود، به خاک سپرده شد.
یلدا برای ایرانیان باستان روشن بخش بلندترین شب اهریمنی بود و نبی اکرم روشن بخش راه بشریت. این دو از زمان ورود اسلام به ایران ادغام شده و همه مسلمانان ایران هم در شب یلدا شادمانه زندگی میکردند و هم در زمان رحلت نبی اکرم این چراغ روشنایی بخش بشریت به سوگواری می پرداختند.
این روند ادامه داشت و دارد ولی امسال، سال 1393 شاید اتفاقی از جنس امتحان در پیش روی ما ایرانیان قرار دارد. سالی که اینبار، دست تقدیر کمر به ادغام دو شب شیرین و تلخ در یک تاریخ مشخص نموده است … بله؛ 30 آذر 1393 و 28 صفر که با هم مصادف شده اند هم شب جشن مبارزه با تاریکی است و هم شب سوگواری برای رحلت مبارز با تاریکی است.
اسلام دین رأفت، عطوفت و مهرورزی است و از نمادهای مهرورزی صله رحم و سرکشی از خویشاوندان است که امامان معصومین علیهم‌السلام همواره بر این مسئله تاکید و عواقب ترک آن را متذکر شده‌اند.
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
لَیسَ شَىْءٌ اُطیعَ اللّهُ فیهِ اَعجَلَ ثَوابا مِن صِلَهِ الرَّحِمِ وَ لَیسَ شَىْءٌ اَعجَلَ عِقابا مِنَ البَغىِ وَ قَطیعَهِ الرَّحِمِ.
هیچ طاعتى نیست که پاداشش زودتر از صله رحم برسد و مجازاتى سریعتر از مجازات ظلم و قطع رحم نیست.
برگزاری آیین شب یلدا؛ فرصتی برای هم‌دلی و دورهم بودن است که با توجه به شام رحلت پیامبر و اعتقاد راسخ ایرانیان به ائمه و حرمت داری این ایام بسیار مناسب است این دورهمی با تفاوتی نسبت به سال های قبل، به گونه ای که شادی بخش نبوده و صرفا جنبه دید و بازدید داشته باشد برگزار شود. خدا کند که دل های مردم ایران به هم نزدیک تر شود و به همه ما توفیق دهد صله رحم کنیم و در رعایت حرمت بزرگترها همواره موفق باشیم.
